یئکاناتا بیر باخیش

^{شهید چنگیز برگشادی فرزند الهوری در سال 1339در شهرستان خوی متولد و پس از چند سال همراه والدین خود در روستای یکان علیا سکنی گزید . او علاقه فراوانی به مسائل اسلامی داشته ودر اکثر مجالس و هیئتهای مذهبی شرکت می نمود . وی علاقه وافری به اهل بیت عصمت و طهارت و مدح فضائل آن خاندان داشت و انس خاصی با کتب نوحه و نهج البلاغه داشت .}

^{چنگیز تا سوم راهنمائی به تحصیل پرداخت و پس از ترک تحصیل با اشتغال خود کمک و دستیار پدر شد . وی دارای اخلاق و رفتار شایسته ای بود و با صمیمیت خاصی که داشت توانسته بود در دل اهل فامیل نفوذ کند و دوستان و آشنایان هم ارادت خاصی به آن شهید والا مقام داشته اند .}

^{شهید که انگار شهادتش از قبل برایش الهام شده بود,در آخرین مرخصی با حالات عجیب و وصف ناپذیر روحی  با خانواده برخورد میکرد مخصوصاض اصرار میکرد با تمام اهل خانواده یک عکس یادگاری بگیرد . و موقع گرفتن عکس ضمن اشاراتی مختلف می خواست بیان کند که آخرین عکس یادگاری را می خواهد بگیرد.}

^{چنگیز در آخرین نامه اش-که به گفته همرزمانش 2 ساعت قبل از شهادت و به نوشته خودش از فاصله هشتاد متری دشمن نوشته بود –از اینکه توفیق یافته بود در زیر باران خمپاره های دشمن از ناموس و خاک و وطنش دفاع کند ,ابراز خرسندی کرده و خطاب به برادرش «مواظبت و اطاعت از پدر و مادر »را سفارش میکند .}

^{یکی از فرماندهان دسته رزمی شهید در نامه ای خطاب به خانواۀ شهید برگشادی ضمن ابراز تا سف وتألم عمیق از شهادت چنگیز، از ایشان به عنوان برکت دسته یاد می کندو او را سربازی پاک می خواندو فقدان او را ضایعه ای جبران ناپذیری برای خود و دستۀ رزمیشان توصیف میکند .}