چنین نقل می کنند که روزی
مرحوم میر محرم یکان کهریزی در گنجه به خانه دوست پدرشان ،شمس الدین که صاحب منصب نظامی بودمی روند . ظاهرا آن شخص جهت
اطمینان از اینکه او فرزند واقعی میر فتحعلی است یا نه از او می خواهد که
فی البداهه شعر بسراید .چون پدرشان نیز قریحه شاعری داشت . شادروان میر محرم این ابیات را
در همانجا می سراید.
قوشون لاری سنگرلری قازیر دی
جناب امیر باشیم اوسته حاضردی
من دییر دیم شمس الدین آقا یازیردی
اخودوم دیللرده حکایت اولسون
اونو بو دنیادا سلامت اولسون
تفنگی الینده داغلارا بو یلار
ائشیددیم قاباقدا کسیلیب یوللار
فرات کناریندا کسیلن قول لار
یتیر گینن بیزی ایرانا دوغری
قطعه شعری از مرحوم میرفتحعلی پدر میرمحرم:
سحر تئزدن منده دوردوم یئریدیم
قاباقیما چیخدی بنادان گؤزل
من یئریدیم او آیاقین سورودی
دئدیم به چولاقدی بنادان گؤزل
افسوس که یافتن بقیه ی شعر مقدور نشد.
+ نوشته شده در دوشنبه بیست و ششم فروردین ۱۳۹۲ ساعت 18:21 توسط میر بهرام رستمی
|