شادروان هادی خان یکانی از جمله دلاورمردانی است که شجاعت های او در دوره ی مشروطیت ،زبان به زبان نقل گردیده است.در باره ی زندگی او ومرگش اطلاعات چندانی وجود نداردولی چنان که از شنیده ها حاکی است این ایشان در آذربایجان شمالی دوره ی نظامی گری دیده بودوبه فنون نظامی آشنایی کامل داشت .در شلیک گلوله بسیار متبحربود به طوری که هیچ گلوله اش به خطا نمی رفت.بر پایه ی این تسلط بود که بعد برگشتن از آذر بایجان به زادگاه خود،یکان علیاعده ای جوانان روستا را دور خود جمع کرده وبه آن ها تیر اندازی را آموزش می داد.

گویند ایشان درباغی که پشت حمام قدیمی روستاوجود داشت فنون نظامی به ویژه تیراندازی را یاد می داد.گفتنی است که این شادروان ،سکه کوچکی که یک شاهی نام داشت از جایی آویزان می کرد و جوانان را به زدن این هدف،تشویق نموده ومهارت تیراندازی را بااین روش به جوانان آموزش می دادبا این که وی از یک چشم نابینابود.

این مرد شجاع و با تدبیر در دوره ی مشروطیت ،به همراهی نورالله خان یکانی و قوچعلی خان وبخشعلی خان ،درفتح قلعه ی خوی نقش به سزایی ایفا کرد .دلیل این امر شنیده هایی است که زبان به زبان نقل گردیده است.

وی از جمله دلیرانی است که نباید در تاریخ یکانات ،نام ایشان به ورطه ی فراموشی سپرده شود.

دولت جاویدیافت هرکه نکو نام زیست      کز عقبش ذکر خیر زنده کند نام را